Verduurzaming kantoren fors achter op schema

Over goed anderhalf jaar (op 1 januari 2023) moeten kantoren verplicht energielabel C of beter hebben. Kantoren zonder minimaal een label C mogen dan niet meer gebruikt worden. Dit is afgesproken in het Energieakkoord van 2013 en ligt vast in het Bouwbesluit. Of we dat gaan halen is zeer de vraag. De achterstanden zijn enorm. Als het zo door gaat, mogen straks 1,5 miljoen werkplekken niet meer gebruikt worden.
 

De feiten
Bijna 80% van de kantoren moet überhaupt nog een energielabel hebben. Dat zijn bijna 75.000 panden. In 2020 zijn zo’n 5.000 energielabels van kantoren afgegeven, dus het tempo moet flink omhoog. Prognoses van Taskforce label A* wijzen daarnaast uit dat nagenoeg 30% van de kantoren lager scoort dan een C label. Het gaat om 27.000 panden en 18 miljoen m² kantoorruimte. De totale kosten van de gehele operatie om minimaal label C te halen liggen rond een half miljard euro.

De tijd dringt
Tijd om aan de slag te gaan dus: vastgoedeigenaren met het verduurzamen van hun panden en gemeenten met het geven van voorlichting en het inrichten van processen als handhavende partij. Hanteer je ‘wortel’ of ‘stok’, dat is bij het laatste de vraag? Alles moet er vanaf nu op gericht zijn dat bedrijven/ huurders niet in  de problemen komen omdat ze hun pand niet meer kunnen gebruiken.

Bouwbesluit 2012
Per 1 januari 2023 moet elk kantoorgebouw minimaal energielabel C hebben.
Dit betekent een Energie-Index van 1,3 of lager (labels van voor ‘21) of maximaal 250 kWh/m²/jaar verbruik (incl. gas/warmte). Voldoet het gebouw dan niet aan de eisen, dan mag het  niet meer als kantoor worden gebruikt.

Uitzonderingen
• De gebruiksoppervlakte van kantoorfuncties is <50% van de totale oppervlakte van het gebouw.
• De gebruiksoppervlakte van kantoorfuncties is <100 m².
• De maatregelen hebben een  terugverdientijd van meer dan 10 jaar.
• Monumenten (rijks, provinciaal, gemeentelijk).
• Tijdelijke voorzieningen (noodgebouwen e.d.).

Grotere, nieuwe kantoren vaak label C of beter
Uit de analyses blijkt dat veelal de grotere panden een groen label hebben. Enerzijds heeft dit te maken met de leeftijd van deze panden (vaak gebouwd na 1992) en het feit dat deze ‘jonge’ panden relatief eenvoudig naar label C te brengen zijn. Ook hebben we het vermoeden dat eigenaren van deze panden –veelal institutionele beleggers–  niet het risico willen lopen op een handhavingstraject of klachten van huurders. 

30-50% kleinere, oudere kantoren in de gevarenzone
In tegenstelling tot de grotere, nieuwere panden zitten veel kleinere kantoren in de gevarenzone Hier zien we relatief veel labels (30 - 50%), slechter dan C. Dit nog los van de monumenten en de kantoren kleiner dan 100 m², zij hebben geen labelverplichting. Het zijn vaak de panden in binnensteden en de randen daarvan, in bezit van particuliere beleggers waar nog een inhaalslag te maken is.

Bron: Vastgoedjournaal